Welk vertrouwen zien we hierin? Bij het maken ervan net veel.

Welke informatie? Welk vertrouwen?

Ik ben er voor op reis geweest.

Ik ben erin gedoken (iets van dit proces is te zien in het derde deel van het drieluik).

Als wij de natuur stap voor stap tegemoet gaan, komt die 'natuur' stap voor stap met antwoorden naar ons toe. Antwoorden die wij nu nodig hebben.

Kunst heeft de mogelijkheid in zich, om de taal van de natuur op te merken en te noteren.

Onbewust zijn we met drie personen deze golvende witte weg meer dan twintig jaar lang opgegaan.Onder de drie rechthoekjes. Onze dochter  (midden) liep de rode draad. Mijn partner (links) verzorgde het praktische. Ik (rechts) legde de belangrijke informatie in 'bezienswaardigheden' langs de weg vast. We volgende een weg die ons voorbij de grens van leven bracht.

Met drie vormen we een cursor.

Voorbij die grens, kijk je vanaf de andere kant naar de aarde. Aan het einde van de reis, toen we bijna ‘thuis’ waren, zag ik een vrouw die een diamant met inhoud naar de aarde toe brengt. Zie de diamant als een soort grammofoonplaat met informatie van de nieuwe wereld naar de aarde toe. Dit is het omgekeerde van wat we zouden verwachten. We hebben zelf in 1977 een grammofoon opname ,‘de Voyager Golden Record, met informatie over onze aarde de wereld ingestuurd. Ongeveer op dezelfde manier komt er nu informatie van hen onze kant op.

Vanuit de aarde gezien lazen we dit beeld tot nu toe als volgt: Een vrouw leunt.

De ‘diamant/ grammofoonplaat’, met nieuwe informatie, kwam niet vanzelf naar ons toe.

Die moest opgehaald worden.

Hoe overbrug je die afstand?

STILSTAAND VLIEGEN MET JE LICHAAM

Met drie personen konden we geworteld blijven

Het werkt door elke dag precies lang genoeg in een opnemende houding* te gaan staan en je aan het niets over te geven.

* Qigong past bij mij.

Wat doe ik op die momenten? Letterlijk bij het leven stilstaan. Er blijkt een heel andere manier van reizen te zijn dan wij kennen.

Links zie je de voetjes weggaan maar ook tegelijkertijd terugkomen. Stilstaand iets van ver ophalen en direct terug zijn.

Rechts sta ik in de kegel een ‘tweede’ aarde op te halen.

Kunst  -voorbij de grens -   van alleen mens zijn

Driemaal 1.80/1.00 m, mixed media op papier.

Drieluik en ik als secretaresse van de kunst. Ik laat mijn handen stromen en ontdek later pas wat ‘ik’ echt geschilderd heb.

De wereld verdween als het ware onder onze voeten.

Links onder zit ik als het ware en ontvang in de functie van de tijd stukken. De stukken werden documenten. Alles liep met d etijd gelijk.

Hier sta ik nu. Met de info en inzichten. Het kon niet anders opgehaald worden dan in pure stilte . Alles stroomt in dit werk.

Ik doe niet alles goed. Ik ben niet altijd zuiver. Het is niet altijd leuk. Ik heb niet altijd vertrouwen.

Juist dat mislukken gaf me de kracht om door te gaan. We deden en doen het samen.